invidia

invidia
invĭdĭa, ae, f. [invidus], envy, grudge, jealousy, act. and pass.; cf.:

ut effugiamus ambiguum nomen invidiae,

Cic. Tusc. 3, 9, 20:

quoniam invidia non in eo qui invidet solum dicitur, sed etiam in eo cui invidetur,

id. ib. 4, 7, 16; Quint. 6, 2, 21 (whereas invidentia is only act.; class.).
I.
Act., envy jealousy, ill-will. —With gen. of person envying:

invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus,

Nep. Eum. 10:

nobilium,

Liv. 9, 46.—With gen. of obj.:

invidia atque obtrectatio laudis suae,

Caes. B. G. 1, 7:

divitiarum,

Liv. 10, 3. More freq. absol.:

invidia adducti,

Caes. B. G. 7, 77:

invidiam sequi,

Sall. J. 55, 3:

virtus digna imitatione, non invidiā,

Cic. Phil. 14, 6:

invidia Siculi non invenere tyranni majus tormentum,

Hor. Ep. 1, 2, 58; Verg. G. 3, 38; Liv. 9, 46. —
B.
Esp., in phrases: sine invidia, without ill-will, ungrudgingly:

laudem invenire,

Ter. And. 1, 1, 39:

dare oscula,

willingly, with pleasure, Mart. 3, 65, 10.—
C.
Transf., an object of envy or illwill:

invidiae fucinus,

Prop. 1, 12, 9.—
II.
Pass., envy, ill-will, odium, unpopularity:

ne quae me illius temporis invidia attingeret,

Cic. Fam. 3, 10, 10:

in invidia esse,

id. Div. in Caecil. 14; Sall. J. 25, 5:

in invidiam invidia magna esse,

Plin. 18, 6, 8, § 41:

habere,

to be hated, Cic. de Or. 2, 70, 283:

reformidare,

id. Rab. Post. 17, 48:

in summam invidiam adducere,

id. Fam. 1, 1, 4:

extinguere,

id. Balb. 6, 16:

in eum... invidia quaesita est,

id. Rab. Post. 17, 46:

invidiam placare paras, virtute relictā,

Hor. S. 2, 3, 13: non erit invidiae victoria nostra ferendae, not sufficient to endure, i. e. not so great as to justify so odious a result, Ov. M. 10, 628; cf. id. Am. 3, 6, 21:

venire in invidiam,

Nep. Epam. 7, 3:

invidiā onerare quemquam,

Suet. Tib. 8:

cumulare alicui invidiam,

id. Ner. 34:

conflare,

Liv. 3, 12:

invidiae alicui esse,

Cic. Cat. 1, 9:

invidiam a se removere,

Ov. M. 12, 626:

sedare,

Cic. Clu. 33:

lenire,

Sall. C. 22:

pati,

Ov. H. 20, 67: intacta invidiā media sunt: ad summa [p. 996] ferme tendit, Liv. 45, 35, 5:

Ciceronis,

the unpopularity of, Sall. C. 22, 3:

Caesaris,

Hirt. B. G. 8, 53; Suet. Rhet. 6:

fraterna,

Sall. J. 39, 5:

Decemviralis,

Liv. 3, 43.—

Esp., in phrase: absit invidia verbo,

to be said without boasting, Liv. 9, 19, 15; 36, 7, 7.— Plur.:

vita remota a procellis invidiarum,

Cic. Clu, 56, 153; Amm. 17, 5.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • invidia — INVIDIÁ, invidiez, vb. I. tranz. 1. A fi stăpânit de invidie faţă de cineva, a privi cu invidie pe cineva sau reuşita, bunăstarea, calităţile altuia; a pizmui. 2. A dori, a râvni, a pofti ceva ce aparţine altuia. [pr.: di a] – Din it. invidiare.… …   Dicționar Român

  • Invidia — gravure de Jacques Callot (1620) Dans la mythologie romaine, Invidia est la déesse de l envie et de la jalousie. Pour des fins littéraires, celles ci sont personnifiées. Les Anciens romains utilisaient Invidia à la place de deux concepts… …   Wikipédia en Français

  • invidia — (ant.) f. Envidia. * * * invidia. f. desus. envidia …   Enciclopedia Universal

  • invidia — /in vidja/ s.f. [dal lat. invidia, der. di invĭdus invido, mal disposto ]. 1. a. [sentimento spiacevole e acrimonioso verso chi possiede un bene o una qualità che si vorrebbero per sé, spec. con la prep. di : avere i. di qualcuno ] ▶◀ ‖ gelosia,… …   Enciclopedia Italiana

  • Invidĭa — (lat.), Neid, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Invidia — INVIDIA, æ, (⇒ Tab. II.) Neid, des Pallas und der Styx Tochter, Hygin. Præf. p. 8. Sie wurde als eine besondere Göttinn verehret, und gebildet, wie sie im Gesichte ganz blaß aussah, am Leibe ganz dürr und mager war, niemand recht ansehen konnte.… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • invidia — index disfavor, malice, rancor Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • INVIDIA — Dea a priscis Ethnicis est habita: Graeci hanc masculam finxêrunt, quippe quam hominis effige male habiti, et ex morbo nondum plane convalescentis effingunt. Antiqui Invidiam anguillâ designabant, quando eâ feratut esse naturâ anguilla, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • invídia — s. f. Inveja …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • invidia — f. desus. envidia …   Diccionario de la lengua española

  • invidia — 1in·vì·dia s.f. 1a. AU sentimento di astio, ostilità e rammarico per la felicità, il benessere, la fortuna altrui: avere, provare, nutrire invidia per, nei confronti di qcn., crepare, morire d invidia, destare l invidia di qcn., fare, dire qcs.… …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”